โคลงสี่(เกือบ)สุภาพ
ประเภท: โคลงกึ่งfic
Note: บางคำอาจจะดูแปลกๆนะค่ะ พระมันโดนบังคับเอกโท แล้วเราก็แต่กลอนไม่ค่อยเก่งถ้าฉันทลักษณ์ผิดก็ขอโทษด้วยนะค่ะ
/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
"กรี๊ด..ท่านคาโลหล่อที่สุด เท่ที่สุด"เสียงจากสาวๆสองข้างทางดังขึ้นพร้อมชูป้าย 'Love Kalo' ขณะที่คาโลเดินผ่าน
เสียงกรีดกระวี่ดว้าท อันใด คิลเอย (ผู้รอบรู้ประจำป้อมซึ่งบัดนี้ไม่รู้เอ่ยถามคนที่อยู่ข้างๆ)
เสียงกรี่ดคาโลไง ไอ้บ้า (คิลตอบอย่างฉุนๆ เจ้าโรมันมองไม่เห็นหรือไงว่าสาวๆกรี้ดในความหล่อของเจ้าเพื่อนซี้)
เจ้าเฟริ่นหลับไหล ลืมตื่น ฤๅนี่ (โรหันไปถามคิลอีกรอบ)
คิลไปปลุกเองจ้า อย่าได้ ถามเผือ (หลังจากหาข้ออ้างในการหลบเจ้าคนช่างถาม คิลก็รีบวิ่งหนีจากมาโดยเร็ว)
จากโรมาลิ่วแล้ว รำคาญ
ต้องปลุกเฟ่รินนาน เหนื่อยอีก (ง่ะ..กลายเป็นเฟ่รินไปเลย คือมันลงตรงไม้เองพอดีค่ะ)
เรือน้อยช่วยพาคิล ออกจาก นี่ที
คิลถูกถีบขาเดี้ยง คล่าวน้ำตาคลอ
"ขอโทษทีเพื่อน ละเมอหนักไปหน่อย"เสียงจากเจ้าคนถูกปลุกดังขึ้นส่งท้าย
...........................................................................................
...จบแล้วค่ะ ช่วยเม้นท์กันด้วยนะค่ะ...
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น